Dit wedstrijdverslag komt van de website van GVAV en de foto's heb ik zelf gemaakt :

Met een geweldige, niet mis te verstane uithaal, heeft GVAV B1 vandaag laten zien waar het dit seizoen uiteindelijk toch het meeste recht op had: kampioenschap en promotie naar de tweede divisie. Op alle fronten werd de tegenstander in deze wedstrijd overklast. Verrassend was dit overigens wel, want na de winterstop had Be Quick zo'n goede serie neergezet tegenover een soms struikelend GVAV, die zijn 7 punten voorsprong bij de winterstop langzamerhand had zien verdampen. De naaste rivaal kwam de vorige week zelfs nog langszij en kon zich opmaken voor de alles beslissende eindwedstrijd om het kampioenschap. Vriend en vijand waren het er over eens dat GVAV het vandaag moeilijker zou krijgen dan in de uitwedstrijd, waarin GVAV op de Esserberg meedogenloos afrekende met zijn directe opponent (6-2 winst) via snelle omschakelingen van achteruit naar voren. Veel publiek was vandaag afgekomen op deze wedstrijd, waarvan de verwachting was dat het een thriller zou worden.

Na het fluitsignaal van de scheidsrechter was de druk , die op beide ploegen lag, voelbaar, om nu te moeten laten zien wie het meeste recht op het kampioenschap zou hebben. Zo tasten de eerste minuten een aantal spelers, van beide ploegen, mis bij onderscheppingen en was het samenspel slordig en onrustig. Toch kwam GVAV het beste uit de startblokken met een eerste doelgerichte actie van Frank (3e minuut), gevolgd, enkele minuten later, door opnieuw een kans voor Frank. Hij kwam oog-in-oog te staan met de keeper, na een overigens prachtige aanvalsopbouw, maar de goalie was zijn schot de baas.

Dat Frank in deze fase van de wedstrijd een hoofdrol vervulde werd te meer duidelijk in de 9e minuut toen hij een vrije trap buiten de 16 hard tegen de paal schoot. De trilling was amper uit het metaal weggetrokken of GVAV trof opnieuw de omlijsting van het Be Quick doel, dit keer de lat. Met een uiterste krachtinspanning kon de keeper de rebound ook nog keren, maar langzamerhand werd wel duidelijk dat GVAV zeer wilskrachtig een voorsprong wilde forceren.

Even spartelde Be Quick nog tegen toen het een dreigende inzet op de lat zag afketsen en vervolgens wat meer evenwicht in het spelbeeld kon creëren, maar in de 26ste minuut bleek toch een definitieve begin gemaakt te worden van een knock out, die lang en hevig bij de Esserberg bewoners zal nadreunen. Een kwikzilverachtige actie van Danilo, heupwiegend de ene na de andere verdediger omzeilend, werd wreed verstoord door de Be Quick goalie, die van geluk mocht spreken dat de rode kaart achterwege bleef. De toegekende strafschop werd onberispelijk ingeschoten door Richard, die daarmee aan de basis stond van hetzelfde scenario als in de uitwedstrijd. Ook toen scoorde GVAV na een strafschop nog tweemaal voor rust. Dit keer was het Isa, die uit een corner koppend het latwerk teisterde, maar de terugspringende bal achter de lijn zag ploffen èn Danilo, die, nadat opnieuw het metaal was getroffen door Timon, de terugkomende bal in het doel kon werken. Rust 3-0.

Toch voelde je niet bij het publiek dat de beslissing al gevallen was, want was Be Quick niet in zijn thuiswedstrijd in no-time weer in de wedstrijd gekomen?

Na de thee was het niet Be Quick die zich in de wedstrijd vocht, maar was het GVAV die steeds meer zijn wil aan de tegenstander ging opleggen. Zeer geconcentreerd en degelijk werd er achterin gespeeld (waarin ook Henry een groot compliment verdient voor zijn goede optreden), met een uitstekend schakelend middenveld en beweeglijke aanvallers, een concept die klasse uitstraalde. De trainer verdient hiermee ook een compliment, want gaandeweg deze wedstrijd werd wel duidelijk hoe scherp hij zijn jongens in deze finale heeft gebracht. De juiste instelling, voor elkaar werken met veel inzet, was doorslaggevend.

Na 9 minuten spelen in de tweede helft was het opnieuw Frank die zich liet gelden. Hij zette Isa prachtig vrij voor doel, die deze kans ook onberispelijk afmaakte. Zeven minuten later deed Guido er nog een schepje boven op, en het was niet de eerste keer dit seizoen, dat hij met zijn hoofd onhoudbaar een corner verlengde naar het net.

Be Quick hing spartelend in de touwen, geloof in eigen kunnen was ver te zoeken, want het tempo was laag en de samenhang ontbrak volledig.

Bijzonder voor GVAV was dat Steven nog acte de presence kon geven. Na zijn ongelukkige debuut in A1 was hij sinds november niet meer aan spelen toe gekomen. In deze laatste wedstrijd kon hij nog eenmaal laten zien welke talenten hij bezit. Met twee prachtige uitgespeelde doelpunten van hem, één van Sherminho en twee eigen doelpunten van Be Quick, de wanhoop symboliserend, werd de tegenstander met 10-0 over de knie gelegd.

Het kampioenschap is meer dan verdiend als je zo'n finale weet af te maken. Gefeliciteerd jongens en leiding, feest er lekker op los, en daarna weer met de goede mentaliteit verder in jullie voetbalontwikkeling.

Een woord van dank tot slot is ook op zijn plaats voor Henk, de grens. Met trouw en inzet heeft hij zijn steentje bijgedragen aan een goed verloop van dit seizoen. Voor de familie De Vries (altijd weer die schone voetbalkleding) en ouders/verzorgers voor het rijden en de ploegsupporting. En zeker ook voor Pierre van Alst (Caudillo), die deze website van GVAV B1 in het vorig seizoen zo goed heeft opgezet, dat ik deze met plezier heb kunnen vervolgen.

Fred

YES! Kampioen!

Het feest kan beginnen!

Het feest werd in de kantine nog eventjes voortgezet...