betreft: Hendrik de Ruiter

 

NIJETRIJNE  - "Uitverkoop wegens opheffing". Dat staat met koeieletters op een wit kartonnen bord, dat voor de etalage van het kruideniersbedrijf van Hendrik de Ruiter (38) aan de Pieter Stuyvesantweg in Nijetrijne hangt. Hendrik de Ruiter is op het ogenblik kruidenier af en werkt als hulpcontroleur bij Inventum te Wolvega. Inplaats van zeventig uren maakt hij nu wekelijks 42 en een half uur. "Om kwart over vijf gaat de toeter en je bent vrij", zegt hij.
Vroeger was dat anders. Toen hij nog kruidenier was begon hij 's morgens meestal om zeven uur. Tot 's avonds tien uur was hij dan druk bezig. Ruim een week gaat hij nu dagelijks naar de Weststellingwerfse hoofdplaats. Het bevalt hem goed bij Inventum. "Ik werk er pas een paar dagen. Zoveel kan ik er dus nog niet van zeggen", vertelt hij. "Er is me al meer gevraagd van hoe het bevalt. Dan zei ik: als het me nou al niet bevalt, wat moet het dan worden".

De klein Spar-kruidenierszaak van Hendrik de Ruiter stond altijd, vanwege de beperkte oppervlakte (28 vierkante meter) tjokvol met goederen en produkten. De voorraad begint nu langzamerhand te slinken, want er wordt niet meer ingekocht. Enkele artikelen zijn er al niet meer te koop. Schoensmeer en diverse soorten wijn (geen alledaagse artikelen) zijn er nog wel te krijgen. Maar ook dat houdt een keer op, nog voordat het gezin De Ruiter in Wolvega gaat wonen. Hen is al een huis toegewezen op de Meulepolle.
De ongeveer honderd en vijftig klanten van Hendrik de Ruiter zullen zijn diensten waarschijnlijk wel missen. Vooral de wat oudere mensen zullen door het vertrek van de 38-jarige worden getroffen. In Nijetrijne, waar de middenstand tot voor kort nog werd vertegenwoordigd door twee kruidenierszaken blijft één kruidenierswinkel over. Die van Dirk Poepjes die zo'n beetje de hele Grote Veenpolder doortrekt om zijn klanten te bedienen.

Hendrik de Ruiter was naast kruidenier ook nog melkslijter. Met "de papkar" kwam hij in Spanga, Nijetrijne en een gedeelte van Oldetrijne. Ook hieraan is thans een einde gekomen. De lege plek, die de melkventer achterlaat, wordt deels ingenomen door Jan Pruim uit Langelille, die in verband met drukke werkzaamheden, echter maar één keer in de week de "oude klanten" van De Ruiter van verse melkprodukten kan voorzien.
Dit zal vermoedelijk gaan betekenen dat er mensen zullen zijn, die tot aanschaf van een koelkast over zullen moeten gaan, omdat dit soort produkten sterk aan bederf onderhevig is. De Ruiter kwam dinsdags, donderdags en zaterdags altijd rond met zijn melkwaren.

Het vertrek van Hendrik de Ruiter met zijn gezin uit Nijetrijne komt voor een deel voort uit de plannen, die er bestaan om het tweede gedeelte van de Pieter Stuyvesantweg te verbeteren en te verbreden. Voor dit doel was voor zijn huis een grondstrook benodigd van 174 vierkante meter. Er waren slechts 88 vierkante meters, dus rekent u maar uit. En om nu in een ander pand in Nijetrijne te beginnen, leek de Ruiter niks. Dan zou hij weer moeten gaan investeren. Bovendien speelt bij de opheffing van zijn zaak tevens de gezondheid van zijn vrouw een rol. De nog vrij jonge kruidenier uit Nijetrijne beseft goed, dat door zijn vertrek, vooral de ouderen hiervan de dupe zullen worden. "Maar ja, wat moet je", zo vraagt hij zich af. Een ongustige factor in dit verband is ook nog, dat de busverbindingen met Wolvega bijzonder slecht zijn. Mevrouw De Ruiter meent, dat er alleen 's morgens om zeven uur een bus naar Wolvega gaat. Terug gaat er helemaal geen bus.

Hendrik de Ruiter is helemaal in het kruideniersvak opgegroeid. Zijn vader en grootvader deden hetzelfde werk in Spangahoek gedurende zestig jaar. In het pand, waarin men thans nog is gehuisvest, startte hij dertien en een half jaar geleden. De toenmalig bewoner, zijn zwager Johannes Ruiter, vestigde zich toen in Elst in een kruidenierszaak. Daarvoor hadden Geert en Dirk de Ruiter (geen familie) in het pand gewoond.

De werkzaamheden, die Hendrik de Ruiter te verrichten had, bestonden voor een groot deel uit uitventen. Tachtig tot negentig pct van de omzet werd hierdoor verkregen. Met name de laatste jaren breidde het assortiment zich uit. Groente en fruit werd door hem verkocht, terwijl ook de verkoop van diepvriesprodukten sterk op kwam zetten.
"Je moet haast alles hebben tegenwoordig", zegt hij, "en dat kan op het platteland niet best".

De vrouw van Hendrik de Ruiter hielp ook altijd druk mee in de winkel. Zij verzorgde de winkelverkoop, maakte de bestellingen gereed en rekende de bestellingen uit. De dinsdag en de donderdag waren steeds de drukste dagen.
De clièntele van de kruidenierswinkel strekte zich uit tot in Wolvega en Ossenzijl en uiteraard de Grote Veenpolder.
Het huis, waarin men nu nog woont, zal in de toekomst in het kader van de al genoemde wegverbetering, met de grond gelijk worden gemaakt.

VERHALEN

Op de Facebook-pagina van History Groote Veenpolder vond ik dit kranteknipsel. Een mooi artikel over de verdwijnende middenstand in het kleine dorp Nijetrijne.
Vanwege de slechte leesbaarheid heb ik tekst opnieuw ingetypt.