Op naar Burgsteinfurt!


 
In RUITERTJE 52 had ik een klein stukje geschreven over de katoenspinnerij in Burgsteinfurt.
Ruud van der Wees reageerde met wat persoonlijke herinneringen en het leek me een goed idee om alles bij elkaar te voegen tot een nieuw verhaal.

De fotos van de woonhuizen zijn gemaakt door Ruud. Je kunt op de foto's klikken voor een grotere afbeelding.


In onze stamboom vinden we een tiental personen die op een of andere manier in relatie met Burgsteinfurt staan. Nou is dit een erg leuk stadje - gelegen halverwege Enschede en Münster -  met een schitterend kasteel, maar wat trok deze mensen hierheen?
Het blijkt dat hier een grote katoenfabriek van fabrikant Rolinck heeft gestaan.  De fabriek had dringend personeel nodig en vestigde zich dus in een gebied waar veel armoede en werkloosheid heerste. Dat zorgde voor een groot potentieel aan goedkope arbeidskrachten. Eventjes over de grens in het Twentse land verrezen om dezelfde redenen vele textielfabrieken. Heel veel (De) Ruiters hebben de gang gemaakt vanuit de voormalige veengebieden van Friesland en Overijssel naar deze omgeving.
Rolinck bouwde zelfs huisvesting voor arbeiders en naar verluid werd zelfs de reis vanuit Nederland ook nog betaald…
Burgsteinfurt was en is natuurlijk nog steeds Duits, en de daar geborenen zijn dan ook feitelijk Duitser. In dit verband moet Heinrich Ruiter genoemd worden. Zijn vader Jan Hendriks Ruiter en moeder Jantje Bloem waren in Burgsteinfurt getrouwd in 1905, en ze waren beiden afkomstig uit de voormalige veengebieden in Friesland en Overijssel. Toen Jan in 1906 zijn zoon Hendrik aan wou geven bij het stadhuis, weigerde de ambtenaar die naam. En dus zou zijn zoon als Heinrich door het leven gaan.  Vreemd genoeg werden de namen van zijn later geboren zusters Geertje, Maartje en Margje wel geaccepteerd…
Ruud van der Wees, wiens moeder Maartje hierboven genoemd werd, heeft me interessante aanvullingen gestuurd. Ik heb zijn tekst iets aangepast.
"Als kind vond ik het interessant dat mijn moeder in Duitsland was geboren en toen de werkgevers begon te vragen wiens ouders in het buitenland waren geboren (?) kreeg ik interesse in het waar en waarom.
Van een Duits paspoort of het zijn van Duitser heb ik in mijn familie nooit gehoord. Allen zijn Nederlander. Misschien weet iemand hoe dat zit ?
De fa. Rolinck heeft een hele straat gebouwd om arbeiders op te uit het buitenland op te vangen en te huisvesten. De woningen hadden aan huis een aanbouw voor 2 varkens. Eentje om zelf op te eten en eentje om te verkopen.  Deze aanbouwen zijn intussen allemaal verdwenen maar de huizen staan er nog:
<

Van de familie Ruyter zijn daar Albert Alberts (1819-1908) en Hendrik Alberts (1851-1931) en diens zoon Jan Hendriks (1879-1929) naar toe getrokken en hebben daar gewoond op de Rolinckstraße 2.
Maar voor mij is bijzonder dat ook de familie Bloem daar heen gegaan is; zij kwamen terecht op nummer 12.  Nou had Hans Bloem (1853-1940) een dochter Jantje (1881-1976) en de rest heb ik hierboven al ‘verklapt’.
Jan en Jantje hebben daar 5 kinderen gekregen, Heinrich, Hans, Geertje, Maartje en Margje. De familie vertrok in 1913 naar Lonneker. Daar kwam er nog een kind bij, Marie En vandaar naar Hilversum waar het laatste kind Gerritje geboren is.

Dochter Maartje, geboren in 1911, zou de moeder van Ruud worden.
De huizen staan er nog altijd.
De familie Ruijter woonde op nummer 2:
En de familie Bloem op nr. 12:

De schoorsteen rechts moet die van de Rolinck fabriek zijn.
<
Ruud schreef me verder nog:
In 2006 was het zover en hebben mijn vrouw en ik een vakantie geboekt in Burgsteinfurt om te kijken hoe het daar was, toen hebben we de stad bekeken. Een pracht stadje met de prachtige Burg “Steinfurt”, die ook te bezichtigen is, een watermolen in de Aa, water waar ook de fabriek gebruik van maakte.
In 2012 is een begin gemaakt met de sloop van de oude fabrieksgebouwen, op 22 augustus 2014  sneuvelde als laatste de schoorsteen; hij had er 130 jaar gestaan.






Opmerkingen? Foutje gevonden?   Opmerkingen?
Meld het via het reactieformulier!